Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego?

Decyzja o wybraniu się z dzieckiem na konsultację u psychologa dziecięcego bywa jednym z trudniejszych wyborów, przed którymi stają rodzice. Często związane jest to z obawami o reakcję dziecka, niewiedzą na temat samego procesu oraz lękiem przed negatywną oceną ze strony specjalisty. Co będzie się działo podczas tej pierwszej wizyty? Jakie pytania zostaną zadane? Czy na spotkanie z psychologiem powinniśmy przyjść całą rodziną? Czy moje dziecko będzie się czuło komfortowo? Artykuł ten ma na celu rozwianie wątpliwości i odpowiedzenie na najbardziej palące pytania dotyczące tego, jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego, abyście z pełnym przekonaniem i spokojem mogli podjąć kolejne kroki na drodze do wsparcia swojego dziecka.
Przed spotkaniem z psychologiem dziecięcym wiele rodzin staje przed dylematem: kto dokładnie powinien uczestniczyć w pierwszym spotkaniu? Czy jest to czas tylko dla rodziców, czy może dla rodziców w towarzystwie ich pociechy? Kiedy dziecko choruje i idziemy z nim do pediatry, to logiczne jest, że zabieramy je ze sobą. A więc wydawałoby się, że skoro jest to psycholog dziecięcy, to chyba powinien spotkać się od razu z dzieckiem, prawda? Jednak, czy na pewno? Otóż, niekoniecznie. Zarówno ja, jak i wielu innych specjalistów na pierwsze spotkanie zaprasza tylko rodziców. Dobrze, aby na spotkanie przyszli oboje rodziców dziecka. Obie perspektywy, zarówno ta mamy, jak i taty są równie ważne. Nie powinno się pomijać żadnej z nich. Spotkanie z obojgiem rodziców jest też okazją do zaobserwowania przez psychologa jak wygląda komunikacja w rodzinie. Dlatego często zdarza się tak, że po spotkaniu z jednym rodzicem, na kolejne spotkanie psycholog zamiast dziecka zaprasza oboje rodziców. W moim przekonaniu, taka organizacja procesu jest najlepsza zarówno dla jego powodzenia jak i samego dziecka.
Już śpieszę z wyjaśnieniem dlaczego ta kwestia jest tak istotna i jakie są powszechne praktyki w tej dziedzinie.
Dlaczego pierwsze spotkanie psychologa dziecięcego jest z rodzicem?
- Nawiązanie współpracy: Pierwsze spotkanie to okazja dla rodziców do nawiązania kontaktu z psychologiem, wyrażenia swoich obaw i uczuć oraz zrozumienia metody pracy specjalisty. W obecności dziecka rodzice mogą czuć się skrępowani i być mniej skłonni do dzielenia się pewnymi informacjami. Dodatkowo jest to przede wszystkim okazja do tego, by rodzice poznali osobę, w której ręce chcą powierzyć swoje dziecko. Terapia dziecka to zawsze również ścisła współpraca specjalisty z rodzicami, a więc zbudowanie relacji i wzajemne zaufanie jest niezbędne w tym procesie.
- Uzyskanie pełnego obrazu sytuacji: Psycholog potrzebuje jak najszerszej perspektywy by dobrze zrozumieć sytuację rodziny i przyczyny trudności dziecka. Rodzice mogą opisać zachowania i reakcje dziecka w różnych kontekstach, nie obawiając się, że opowieść ta wpłynie na samopoczucie dziecka lub ich wzajemną relację.
- Omówienie oczekiwań i celów: Pierwsze spotkanie jest również okazją do omówienia oczekiwań rodziców wobec terapii oraz jej możliwych do realizowania celów i korzyści. Specjalista informuje specjalistów jak wygląda przebieg terapii oraz w jaki sposób mogą się przysłużyć do osiągnięcia pozytywnych efektów.
- Zadbanie o dziecko: W trakcie pierwszego spotkania rodzice zazwyczaj są w silnych emocjach, niepokoją lub złoszczą się na niektóre zachowania swojego dziecka. Często poruszane są różne trudne wątki w historii rodziny, czy relacjach pomiędzy jej członkami. Niektóre informacje nie powinny być przekazywane przy dziecku.
- Znalezienie optymalnego sposobu na rozwiązanie problemu: Nie wszystkie trudności i problemy dziecka wymagają jego spotkania z psychologiem. Czasem wystarczy, że to rodzice dostaną wskazówki co mogą zrobić, żeby wesprzeć dziecko. Zwłaszcza w przypadku młodszych dzieci współpraca z psychologiem dziecięcym może ograniczać się do spotkań z samymi rodzicami.
Jakie pytania rodzicom zadaje psycholog dziecięcy?
Pierwsze spotkanie u psychologa dziecięcego to kluczowy moment, który pozwala specjaliście zrozumieć sytuację dziecka oraz rodziny. Aby skutecznie pracować nad wsparciem malucha, psycholog potrzebuje szczegółowych informacji, których są w stanie dostarczyć przede wszystkim opiekunowie dziecka. Przebieg pierwszego spotkania zazwyczaj wygląda podobnie, jednak może on się różnić w zależności od zgłaszanego przez rodziców problemu. Często bywa też tak, że na pierwszym spotkaniu nie starcza czasu na poruszenie wszystkich tematów. Oto przykładowe pytania, jakie mogą paść podczas pierwszej konsultacji:
- Prośba o opisanie tego, czego dotyczy problem rodziny.
- Na czym polega problem?
- Od kiedy istnieje?
- Jak do tej pory rodzina sobie z nim radziła?
- Co najbardziej niepokoi rodziców?
- Informacje o tym jak wygląda sytuacja rodzinna dziecka.
- Jak wygląda struktura rodziny? Czy dziecko ma rodzeństwo?
- Czy w rodzinie występowały jakieś znaczące wydarzenia (np. rozwód, śmierć, przeprowadzka, narodziny dziecka)?
- Jak wyglądają relacje między członkami rodziny?
- Pytania o to jak dziecko funkcjonuje w różnych sytuacjach.
- Jakie zachowania dziecka nnajbardziej niepokoją rodziców lub sprawiają największe problemy?
- Jak dziecko radzi sobie w przedszkolu lub szkole? Czy ma przyjaciół?
- Jakie są relacje z rodzeństwem i innymi członkami rodziny?
- Czy dziecko ma trudności w nauce? Jeśli tak, to jakie?
- W jaki sposób spędza wolny czas?
- Jak wygląda typowy dzień dziecka? Jakie są jego nawyki związane ze snem, jedzeniem itp.?
- Jakie są oczekiwania rodziców po wizycie u psychologa.
- Co i jak ma się zmienić?
- W jaki sposób psycholog może być pomocny rodzinie?
- Czego potrzebują rodzice, a czego potrzebuje dziecko?
Pierwsze spotkanie z psychologiem dziecięcym zazwyczaj jest stresujące, i to dla obu stron. Tak! Psycholog też może czuć się zestresowany przed spotkaniem z nową osobą. Zwłaszcza, kiedy nie wie kto i z jakim problemem się do niego zgłosi. Nie jest to niczym złym i wynika z chęci jak najlepszej pomocy drugiej osobie. Rodzice natomiast często obawiają się negatywnej oceny ze strony specjalisty. Jednak psycholog nie jest osobą, która ma ocenić. czy jesteś dobrym, czy złym rodzicem. Zadaniem specjalisty jest pomóc Ci lepiej zrozumieć Twoje dziecko i znaleźć najlepsze sposoby wsparcia jego rozwoju. To naturalne, że czasem czujesz się zagubiony i popełniasz błędy. Kto z nas tego nie robi? Dlatego nie obawiaj się, że zostaniesz w jakiś sposób osądzony w gabinecie psychologa. A jeśli tak się poczujesz, to powiedz o tym specjaliście. Jest tam dla Ciebie i po to, aby rozmawiać z Tobą o wszystkich Twoich obawach i wątpliwościach. Zbudowanie dobrej relacji między rodzicem, a specjalistą jest ważne i pomaga osiągnąć pozytywne efekty tych spotkań.
Przebieg pierwszego spotkania może się różnić, w zależności o tego czego potrzebuje rodzic. Zdarzają się takie spotkania, gdzie głównie mówi rodzic, a psycholog słucha. Czasem po prostu rodzic potrzebuje się wygadać. Innym razem, rodzic potrzebuje się dowiedzieć czy rozwój jego dziecka przebiega prawidłowo i wtedy, to psycholog dzieli się kawałkiem swojej specjalistycznej wiedzy. Spotkanie z psychologiem to zawsze spotkanie dwóch lub w przypadku rodziców trzech osób, gdzie każdy wnosi coś od siebie. To sprawia, że każde takie spotkanie jest inne i na swój sposób niepowtarzalne. I właśnie to lubię w swojej pracy, że dzięki niej mam przywilej zajrzeć do świata wielu, tak wyjątkowych rodzin.

Na co dzień pomagam dzieciom i ich rodzinom poradzić sobie z różnorodnymi wyzwaniami, od problemów z zachowaniem i emocjami, po trudności z nauką i koncentracją. Uwielbiam pracować z dziećmi pomagając im rozwijać zdrowe strategie radzenia sobie z trudnościami, budować pozytywne relacje i odkrywać swoje unikalne talenty.
Dziękuję za odwiedzenie mojego bloga. Mam nadzieję, że znajdziesz tu przydatne informacje i inspiracje, które pomogą Ci wspierać rozwój i dobrostan Twojego dziecka.
